Potomkowie - Tosca Lee | Recenzja

Tytuł: „Potomkowie”

Autor: Tosca Lee

Wydawnictwo: Wydawnictwo IUVI

Ilość stron: 388

Moja opinia: 7,5/10

Jednym z moich ulubionych przedmiotów w szkole jest historia, więc nic dziwnego, że opis "Potomków" od razu mnie zaintrygował, w dużej mierze poprzez nawiązanie do hrabiny Elżbiety Batory. Co prawda myślałam, że akcja książki będzie się rozgrywać w przeszłości i w ogóle trochę inaczej to sobie wyobrażałam.

„Dopisujmy historie wszystkim wokół z potrzeby poczucia, że kogoś lub coś rozumiemy. A prawda jest taka, że nie znamy nikogo, bo i nie możemy poznać drugiego człowieka. Nie znamy w pełni nawet samych siebie.”

Dwudziestojednoletnia Emily budzi się i nie pamięta nic. Ma tylko urywki wspomnień, ale nie kojarzy imion, twarzy. Opiekunka z ośrodka, w którym dziewczyna kasowała sobie pamięć, po dwóch tygodniach zostawia jej łańcuszek i zostawia ją ze słowami, że ma sobie zaufać. Emily zostaje sama z tajemnicami z przeszłości, nie wie komu może ufać. Po odczytaniu listu, który napisała sama do siebie przed utrata pamięci, dowiaduje się, że tak naprawdę nie nazywa się Emily oraz, że chroni nie tylko siebie. Na dodatek obcy facet mówi jej, że jest ścigana i grozi jej niebezpieczeństwo.
Przed dziewczyną niemałe wyzwanie – nie wie komu zaufać, a w wyniku niefortunnych zdarzeń musi odkryć co takiego chciała ukryć poprzez wymazanie pamięci. To zadanie nie należy jednak do najprostszych, gdyż musi uważać na ludzi, którzy z chęcią by ją zabili.

„To niewiarygodne. Dlaczego nie mogłam mieć po prostu agresywnego narzeczonego, jak normalna dziewczyna?”

Wspominałam, że Emily (specjalnie nie używam jej prawdziwego imienia, żebyście sami odkryli ;D) nie wie komu ufać. No cóż.. tak szczerze to ja też się w końcu pogubiłam i byłam nieufna w stosunku do każdej nowej osoby, która się pojawiała. Czasem słusznie, czasem nie. Ogromny plus dla autorki, za aż dwoje bohaterów z polskimi korzeniami :D Byłam mega zaskoczona, ale i ucieszona, bo bardzo lubię takie akcenty w książkach zagranicznych autorów. ^^

„Jeśli znasz trzy języki, jesteś trójjęzyczny. Jeśli dwa – jesteś dwujęzyczny. A jeśli jeden... jesteś Amerykaninem.”

Muszę przyznać, że autorka miała bardzo ciekawy pomysł na fabułę. Mimo że akcja rozgrywa się w znanych nam Europejskich miastach, Tosca Lee stworzyła nowy, podziemny świat Europy. Dwory, książęta, Potomkowie, Łowcy, a także sporo morderstw, intryg, spisków...
Jednak według mnie, trochę nie trzymała się kupy sprawa z pamięcią. Dziewczyna wykasowała ją, ale szybko chciała odzyskać z powrotem, więc aby to osiągnąć, poruszała się po tropach pozostawionych przez swoje dawne „ja”. Nasuwało mi się pytanie – to po co w takim razie w ogóle wymazywała sobie ta pamięć? Skoro, jeśli jej się uda, znowu będzie to wiedzieć...

„Słowa są wieczne. Chwile – ulotne.”

Pomimo kilku niedociągnięć oraz sporadycznych nudniejszych momentów, całkiem mi się podobało. „Potomkowie” raczej nie staną się jedną z moich ulubionych serii, ale jest to bardzo przyjemna historia. Przede mną jeszcze drugi tom i jestem go bardzo ciekawa, tym bardziej, że pierwszy zakończył się niezłym szokiem :D

Za książkę bardzo dziękuję:

Pozdrawiam!