Szklany miecz - Victoria Aveyard | Recenzja

Tytuł: „Szklany miecz”

Autor: Victoria Aveyard

Wydawnictwo: Moondrive

Ilość stron: 556

Moja opinia: 8/10

Pierwszy tom, mimo podobieństw do innych serii, całkiem mi się podobał. Sięgając po kolejną część przygód Mare miałam nadzieję na coś jeszcze lepszego. Czy „Szklany miecz spełnił moje oczekiwania? A może dopadła go tzw. klątwa drugiej gorszej części? Postaram się odpowiedzieć na to pytanie w recenzji ;) Jeśli nie czytałeś jeszcze „Czerwonej królowej”, a chcesz poznać moją opinię o drugim tomie bez spoilerów z pierwszego, zjedź na dół, do podsumowania ;)

„Cierpliwość często przynosi szybsze efekty niż pochopne działanie.”

Mare i Cal na własnej skórze poznali znaczenie słów, iż „każdy może zdradzić każdego”. Oboje cudem uniknęli śmierci, teraz jednak są najbardziej poszukiwanymi zbiegami w Norcie. Szkarłatna Gwardia przyjmuje ich pod swoje skrzydła, jednak nie odbywa się to na takich warunkach, na jakich dziewczyna od błyskawic i książę Norty by chcieli. I nie chodzi mi o to, że nie wiem, nie traktowano ich jak jakiś królów, do czego zresztą i tak było daleko.

Dziewczyna wie, że jest wyjątkowa. Mare ma czerwoną krew, ale zdolności srebrnych. Wie też, że nie tylko ona ma taki dar. Razem z bratem, który również jest taki jak Mare oraz kilkoma innymi przyjaciółmi wyruszają w poszukiwanie Nowych, ludzi o Nowej krwi, czerwonych z umiejętnościami srebrnych. Jednak muszą się spieszyć, aby zdążyć przed Mavenem.

„Nie możemy wybrać, kogo pokochamy. Chociaż tak bardzo chciałbym, żeby było inaczej.”

Czy tylko ja jestem zła na autorkę za to, co zrobiła z Mavenem? No ej, bez jaj, ja go tak lubiłam :( Ale po każdej jego akcji, coraz bardziej go nienawidzę... Po prostu nie wierzę w to... Chociaż w głębi serca żywię nadzieję, że Mavey się opamięta i znowu będzie taki jak dawniej... ehh marzenia... Niby kocha Mare, ale jego czyny na to nie wskazują... (Jestem na nią zła również za to co zrobiła z pewną inną osobą, ale nie powiem o kogo mi chodzi, bo nie chcę spoilerować. Ale były łzy.)

„Nikt nie urodził się złym człowiekiem, tak samo jak nikt nie rodzi się samotny. Stajemy się tacy przez wybory, których dokonujemy, i okoliczności, w jakich przychodzi nam żyć.”

Mare. No właśnie. W pierwszej części była znośna, ale tutaj mnie często irytowała. Aczkolwiek z drugiej strony, autorka odeszła tu od schematu. Zazwyczaj bohaterki są skłonne poświęcić swoje życie, aby ratować innych natomiast Mare... Natomiast Mare stwierdziła, że jest ona zbyt cenna i zbyt wyjątkowa żeby miała zginąć. Powinna przeżyć, aby móc pokierować innych do zwycięstwa. Co prawda potem trochę wychodzi naprzeciw swoim słowom, ale i tak trochę mnie irytowała swoim zachowaniem.

Szczerze powiedziawszy, nie było momentu żebym się nudziła. Akcja może i nie pędzi na zbity łeb od samego początku, ale dość szybko się rozkręca i co chwile coś się dzieje. Nasi bohaterzy nie mają łatwo, co rusz los (albo Maven) rzuca im kłody pod nogi, ciągle muszą mieć się na baczności, a jednocześnie pozostawać w ukryciu.

„Zawsze trzeba spodziewać się czegoś więcej niż to, co widzimy na pierwszy rzut oka – znacznie więcej.”

„Szklany miecz”, z tego co czytałam, zbiera w większości raczej średnie opinie, większość ludzi uważa, że jest on gorszy od „Czerwonej królowej”. No cóż, ja się nie zaliczam do tych osób ;)

Jak dla mnie ta część jest lepsza, co też nie znaczy, że jest bez wad ;) Moim zdaniem, nawet gdy pierwszy tom niezbyt przypadnie wam do gustu, nie powinniście od razu skreślać całej reszty, bo może akurat Wasza opinia ulegnie zmianie na lepszą :D Po tym co Victoria zgotowała nam na koniec, jestem bardzo ciekawa kolejnego tomu :D Końcówka była dosyć emocjonalna, był szok, były łzy, ale niestety nie było tak wielkiego efektu „WOW” jak np. przy książkach Maas. Ale i tak, z chęcią się dowiem, co będzie dalej ;D

Aha no i na sam koniec, czy mógłby mi ktoś wyjaśnić skąd się wziął tytuł? XD Mam pewne podejrzenie, ale nie jestem pewna. ;P

„-Jeśli zginiesz, to cię zabiję.
Przyjaciel uśmiecha się smutno.
-I nawzajem.” 

Za możliwość przeczytania bardzo dziękuję: 

 Pozdrawiam!