Caraval. Chłopak, który smakował jak północ - Stephanie Garber | recenzja

Tytuł: „Caraval. Chłopak, który smakował jak północ”

Autor: Stephanie Garber

Wydawnictwo: OMG Books

Ilość stron: 409

Moja opinia: 9/10

Był czas, kiedy o Caravalu było bardzo głośno na bookstagramie, jak i w blogosferze. Ta książka przewijała się przez większość kont, czy blogów. I oczywiście wszyscy się nią zachwycali. Niestety często bywa tak, że dana powieść jest strasznie zachwalana, a okazuje się być co najmniej kiepska. Wystraszyłam Was? Nie? To dobrze, bo jak dla mnie te zachwyty nad Caravalem są jak najbardziej uzasadnione. :D

Największym marzeniem Scarlett jest wzięcie udziału w dorocznej grze – Caravalu. Nie zapowiada się jednak na to, aby Legenda odpisał na jej listy, więc dziewczyna godzi się z tym, że jej marzenie się nie spełni. Całe życie mieszka z siostrą na małej wyspie pod „opieką” ojca. Gdy kilka lat temu ich matka odeszła, gubernator Dragna stał się okrutny dla swoich dwóch córek. Mężczyzna zaaranżował ślub Scarlett, z człowiekiem, którego ona nigdy nie widziała na oczy i nawet nie zna jego imienia. Opinię na temat przyszłego męża wyrabia sobie na podstawie listów, które z nim wymienia i wierzy, że ślub będzie wybawieniem jej i młodszej siostry spod ręki ojca. Szczerze mówiąc, nie rozumiem jak Scarlett mogła się na to małżeństwo cieszyć. No ale cóż, pragnienie wolności bywa silniejsze, ale jednocześnie łatwo jest trafić z deszczu pod rynnę.

„Każdy posiada moc kształtowania tego, co nadejdzie, jeśli tylko zdobędzie się na odwagę by walczyć o to, na czym mu zależy.”

Na kilkanaście dni przed ślubem przychodzi list od Mistrza Caravalu. A w nim zaproszenie na grę dla Scarlett, jej narzeczonego oraz Telli. Mało tego, mają oni być gośćmi honorowymi. Dodatkowo dziewczyny poznają żeglarza – Juliana, który nieoczekiwanie zostaje ich sprzymierzeńcem i pomaga im w dostaniu się na wyspę, gdzie ma odbyć się gra.

Na wyspie jednak, Scarlett nie potrafi znaleźć młodszej siostry. Dość szybko okazuje się, że Tella zniknęła, a wskazówki dotyczące tego, jak znaleźć dziewczynę, dostaje każdy gracz, biorący udział w Caravalu. Gra się rozpoczęła, a odnalezienie młodej Dragny jest jednym z jej celów.

„Patrzysz na mnie tak, jakbym zakradł się nocą do Twojego domu i wydusił wszystkie twoje kocięta.”

Bardzo polubiłam obie siostry, ale Scarlett chyba bardziej. Nawet mimo tego, że początkowo cały czas myślała tylko o ślubie i narzeczonym, którego nigdy nawet nie poznała osobiście. No ludzie kochani... Ale tak poza tym to raczej nie miała większych wad. O Telli za dużo nie wiemy, ponieważ jest w zasadzie nieobecna przez większość akcji. Jednakże widać, że obie są jak ogień i woda, są przeciwieństwami.

Ciekawą postacią jest też Julian. Ciężko się co do niego określić. Czy on jest po stronie Scarlett, czy tylko ją wykorzystuje? Szczerze mówiąc, długo nie umiałam jednoznacznie tego stwierdzić. Polubiłam go, ale nie stał się jednym z moich książkowych narzeczonych xD Aczkolwiek mimo wszystko w pewnym momencie ku zakończeniu, było mi strasznie smutno.

„Niektóre rzeczy warto zdobyć bez względu na koszty.”

Bardzo mi się ta książka kojarzyła z „Alicja w krainie czarów”, ale w sumie nie wiem czy słusznie, bo Caraval raczej nie ma nic wspólnego z nią. Po prostu takie moje skojarzenie xD

Styl autorki jest bardzo przyjemny, czytało mi się naprawdę szybko. Jak na debiut, to mistrzowska robota. Do tego ten klimat... Stephanie poradziła sobie z tym genialnie. Wykreowała świetne otoczenie, przesycone magicznym klimacikiem. Pojawiają się tu również niespodziewane zwroty akcji, śmierć i przebudzenie (nie wiem, czy bym zapłaciła taka cenę za sukienkę, ale okay XD).

„W życiu nie liczy się tylko bezpieczeństwo...”

Muszę też przyznać, że mimo że wątek romantyczny nie gra tu głównej roli, nawet tego nie odczułam. Pojawia się dopiero gdzieś pod koniec, a i tak taki baardzo delikatny. Natomiast więcej uwagi, autorka poświęciła siostrzanej miłości.

Zakończenie natomiast totalnie zbiło mnie z tropu. Nie spodziewałam się tego w ogóle i wielki szacun dla Stephnie za tak oryginalny pomysł. Poprawcie mnie jeśli się mylę, ale czegoś takiego jeszcze nie było. Caraval był świetną historią i mam ogromna nadzieję, że kolejna część będzie jak najszybciej, bo ja muszę wiedzieć co dalej <3 Jeśli więc szukacie lekkiej, magicznej książki – „Caraval. Chłopak, który smakował jak północ” będzie idealne :D I pamiętajcie – TO TYLKO GRA!

Za możliwość przeczytania bardzo dziękuję:

Pozdrawiam!