[Przedpremierowo] Jej wysokość P - Joanne MacGregor

Tytuł: „Jej wysokość P”

Autor: Joanne MacGregor

Przekład: Edyta Świerczyńska

Wydawnictwo: Kobiece

Ilość stron: 431

Moja opinia: 8/10

Bardzo lubię sięgnąć czasem po młodzieżówkę (czasem=często ;P), więc ucieszyłam się, kiedy się dowiedziałam, że Wydawnictwo Kobiece zaczyna wydawać takowe książki :D „Jej wysokość P” zaciekawiła mnie już samym opisem, byłam zaintrygowana o co będzie tutaj chodziło. Do tego okładka – no sami przyznajcie, że jest śliczna :D Taka prosta i delikatna,a jednocześnie ma w sobie „to coś”. Tak, tak, tak, jestem okładkowa sroką ;P

„Dużo mniej przejmowałabyś się tym, co ludzie o tobie myślą, gdybyś tylko wiedziała, jak rzadko to robią”

Tytułową Jej Wysokością P jest Peyton, uczennica maturalnej klasy, która, jak pewnie domyśliliście, jest wyższa od przeciętnej dziewczyny, ma ponad 180cm wzrostu. W samej jej szkole jest tylko garstka uczniów którzy ją przewyższają. Nieco ciężko nie? Wyobraźcie sobie taką scenę: idziecie sobie przez miasto, a tu co chwilę ktoś rzuca tekstem „o rany aleś ty wysoka”. No brawo, Sherlocku. Przyznam, że na początku książki sobie tak nieco myślałam, że to wszystko to drobna przesada i wg, ale im dalej w las... przestałam tak myśleć i zrozumiałam o co chodzi. W dzisiejszych czasach ktoś, kto się wyróżnia jest uznawany za dziwaka. Brutalne, ale prawdziwe. Peyton nie lubi swojego wzrostu, chciałaby być niższa, ale jednocześnie akceptuje to i, co mi się ogromnie w niej podobał, dąży do tego, aby poprawić sobie życie. W jakim sensie? Nie wyjaśnię, bo nie chcę spoilerować, ale powiem tylko tyle, że autorka miała bardzo ciekawy pomysł, bo nie spotkałam się jeszcze z takim hobby we współczesnych książkach, podobał mi się sposób, w jaki to rozwinęła. Z niczego zrobiło się coś.

Wracając nieco do fabuły. Peyton przyjmuje zakład i jeśli go wygra, zyska 800 dolarów. Trzy randki i bal maturalny z chłopakiem wyższym od siebie? Wydaje się prościzną. Noo... nie do końca ;P Akcja książki toczy się głównie wokół tego wyzwania, możemy poobserwować udane lub nieudane randki, z których nie wszystkie kończą się sukcesem. W końcu Peyton ma „do dyspozycji” tylko pięciu chłopaków, którzy są od niej wyżsi! Wśród nich jest również Jay Young, nowy uczeń w liceum, do którego chodzi dziewczyna. Nowy uczeń = miłość od pierwszego wejrzenia, jak to zazwyczaj bywa? I tak, i nie. Znajomość tej dwójki zaczyna się bardzo nietypowo, rozwija się powoli, w sumie to nawet nie wiadomo, czy cokolwiek z tego będzie.

„Każdy był wyjątkowy, z jakiegoś powodu inny, przez co ci, którzy chcieli, żebyśmy dopasowali się do ich definicji normalności, nie akceptowali nas albo uważali za dziwadła.”

Joanne MacGregor zastosowała dość... hmm, inną kreację bohaterów, a konkretnie – Jay'a. Jeśli myślicie,m że mamy tu do czynienia z super przystojnym, chłopakiem, za którym ciągnie się wszędzie wianuszek dziewczyn... to się zawiedziecie. Za to charakter ma naprawdę świetny i tak zauważyłam, że autorka skupiła się właśnie na tych cechach, niż na wyglądzie, co mi w ogóle nie przeszkadzało, a wręcz było ciekawą odmianą od tych wszystkich przystojniaków ;P

Dodatkowo, przez fabułę przewija się również teatr, zaskoczeni? Ja bez bicia przyznam, że byłam nieco zdziwiona, ale i zaciekawiona. Co prawda, tytuł spektaklu już bardziej schematyczny chyba nie mógł być bo... MOŻLIWY SPOILER... „Romero i Julia”. Kto, kogo gra, to pewnie tez można się domyślić ;P Powiem tak, lubię ten motyw w książkach, ale kurcze no, nie ma innych historii miłosnych? :D

„ Nawet jeśli nie uda ci się przy pierwszym podejściu, próbuj dalej, do skutku.”

„Jej wysokość P” ogólnie rzecz biorąc, jest ciekawą młodzieżówką, która pozwala się pośmiać (sceny prób i Zack <3), miło spędzić czas, ale i w przypadku co wrażliwszych osób – wywołuje łzy. Ta książka nie należy do tych z gatunku „przeczytać, odłożyć i zapomnieć”, może i nie skłania do myślenia, ale zawiera w sobie przekaz i pokazuje, że normalność jest przereklamowana. Wartka akcja, ciekawa fabuła i lekki styl autorki powodują, że czyta się to naprawdę szybko, ja to pochłonęłam w niecałe dwa wieczory ;P Także, jeśli macie ochotę na młodzieżówkę z morałem, to polecam „Jej wysokość P” :D

Za możliwość przeczytania bardzo dziękuję:

Może jeszcze kilka cytatów:

„Jeśli człowiek nie potrzebuje innych ludzi, nie jest tak bardzo wystawiony na ciosy.”

„Nikt nie jest w stanie cię zawstydzić, jeśli mu w tym nie pomożesz, więc musisz podejść do tego z poczuciem humoru albo przynajmniej udawać. Śmiej się razem z nimi, a zazdrość przyjmuj z uśmiechem.”

„Historia Kopciuszka jest dowodem na to, że odpowiednia para butów potrafi zmienić życie każdej dziewczyny”

„Może liceum to tak naprawdę cyrk, a uczniowie są po prostu artystami na scenie.”

„Normalność była miła. Normalność była nijaka. Normalność była cholernie nudna. To nasze różnice, nasze odcienie szaleństwa sprawiały, że każde z nas było wyjątkowe, niepowtarzalne i fascynujące.”

Premiera - 9 marca

 

Do następnego!