Bang - E.K.Blair | Recenzja

Tytuł: „Bang”

Autor: E.K.Blair

Przekład: Marta Słońska

Wydawnictwo: NieZwykłe

Ilość stron: 400

Moja opinia: 4/10

„Bang” zaintrygowało mnie już samym opisem, zdradza on niewiele, przez co nie wiedziałam do końca czego się spodziewać, ale jednocześnie chciałam poznać tę historię, przekonać się, o co chodzi. Zanim jednak po nią sięgnęłam kiedy już przyszła, minęło trochę czasu – nie wiem, zapał ostygł, czy coś w tym rodzaju. W końcu się za nią zabrałam i... dość szybko spotkałam się z rozczarowaniem. Skończyłam to czytać już jakiś czas temu, ale nie umiałam się zebrać do recenzji

.

„[...] miejsce bajek jest w książkach. Czasami, dla niektórych ludzi po prostu nie ma żadnego: „i żyli długo i szczęśliwie.”.”

Główną bohaterką jest Nina, o której tak naprawdę nie wiemy dużo. Jej mężem jest Bennett, bardzo bogaty i przystojny mężczyzna. Wydawałoby się, że tworzą oni idealne małżeństwo, ale pozory często lubią mylić. Kiedyś Nina zaznała wiele bólu i teraz chce się za to odpłacić. Taa... wszystko fajne, ale... dlaczego akurat tej osobie (nie powiem komu konkretnie;p)? Kurcze no, długo nie rozumiałam, co ta osoba ma z tym wspólnego, dopiero pod sam koniec się tego dowiedziałam i wiecie co? Jak dla mnie to powód tej całej zemsty jest po prostu śmieszny. Cała ta sytuacja mogłaby być śmieszna, ale... ona jest po prostu tragiczna. Tragiczna przez wielkie T.

Możecie się już domyślić, że to nie będzie zbyt pozytywna recenzja...

Początkowo ciężko mi było się wkręcić w tę historię, jakoś tak dziwnie mi się ją czytało, z czasem zrobiło się nieco ciekawiej, ale nadal bez szału. Jak już wyżej wspomniałam, na początku o Ninie nic nie wiemy, ale im dalej w las, tym informacji zbieramy więcej. Jak? Bardzo prosty zabieg – autorka podzieliła książkę na rozdziały z teraźniejszości i te z przeszłości, w których to mamy właśnie szansę poznać dzieciństwo Niny. I przyznam szczerze – byłam wręcz zszokowana i nawet zniesmaczona tym, że tak traktowano niewinne i bezbronne dziecko! To jest po prostu chore... Dzięki temu, że mogliśmy poznać przeszłość Niny, można ją też lepiej poznać i zrozumieć, dlaczego jest taka, a nie inna.

„Złe rzeczy będą się przydarzać, Declan. To ta gówniana strona życia.”

Ogólnie cała fabuła kręci się wokół zemsty Niny na pewnej osobie, której winy nawet nie znamy - o czym już wyżej napomknęłam. Kiedy cała prawda wyszła na jaw... kurde no ludzie... nie, nie kupuję tego. Zwyczajnie nie kupuję powodu, który ją nakręcał do TAKIEJ zemsty. Mogłabym, a nawet chciałabym tu napisać więcej, ale musiałabym zdradzić kto i co zrobił, a tego wolałabym uniknąć, w razie gdybyście chcieli sięgnąć po „Bang”.

Generalnie w „Bang” prym wiodą cztery postacie – Nina, Bennett, Declan i Pike. Bennetta i Declana nawet, nawet polubiłam, za to Pike'a... cholera nie trawię gościa. Niby chce chronić Ninę, ale miałam wrażenie, że on nią zwyczajnie manipuluje... przez większość akcji to była po prostu zwyczajna niechęć... do momentu aż zrobił to, co zrobił. Za przeproszeniem, ale co to kurde miało być?! Nie no, jak dla mnie to on przegiął i to ostro...

Ale chwila moment... Tyle facetów, to co.. to musi być trójką, albo i kwadrat? Otóż... nie. Choć... sama nie wiem. Te relacje były tak pokręcone, że nie ogarniam. Tak czy siak... nie ma tutaj trójkąta miłosnego.

„Serce to broń, która, jeśli nie zostanie odpowiednio wyćwiczona, może zniszczyć swojego właściciela.”

W sumie... jakby nie patrzeć, to ja tę książkę czytałam naprawdę długo... Nie umiałam się w nią wkręcić, a przez to nie chciało mi się jej czytać. Momentami robiło się ciekawiej, ale ogólnie mam wrażenie, że to wszystko było takie jakiś nijakie, bez wyrazu. Najbardziej zaintrygowana byłam w zakończeniu, bo tu trzeba przyznać, że działo się i to sporo, ale to nadal nie było to, czego oczekiwałam. Może gdyby ta zemsta była jakoś bardziej uzasadniona?

Oczekiwałam czegoś naprawdę wow, wymagania miałam nie jakieś bardzo wysokie, ale takie w miarę, a jednak rzeczywistość im nie sprostała. A przynajmniej w moim przypadku. Może taki gatunek to nie moja bajka? Ale przecież... jaki to tak właściwie gatunek? Mi się wydaje, że thriller z elementami romansu – a romans to zdecydowanie moje klimaty. „Bang” nie było tragiczne, ma swoich fanów – jak każda książka. Po prostu do mnie ta historia nie trafiła i raczej jej nie polecę, a po kolejne tomy też raczej nie sięgnę.

„Jeśli będziesz się bać, przytulę cię.

A co jeśli zupełnie spanikuję?

Przytulę cię mocniej.”

Za możliwość przeczytania dziękuję:

Do następnego!