Begin again - Mona Kasten | Recenzja

Tytuł: „Begin again”

Autor: Mona Kasten

Przekład: Ewa Spirydowicz

Wydawnictwo: Jaguar

Ilość stron: 349

Moja opinia: 9/10

Początkowo po „Begin again” nie zamierzałam sięgać, owszem zapowiadało się ciekawie, ale ta książka wydawała się nie mieć „tego czegoś” co sprawiłoby, że zapragnęłabym ją przeczytać. I tak się wzbraniałam, wzbraniałam, aż w końcu uległam namowom pewnej kochanej osóbki (tak Anielka, to o Tobie ;P) i postanowiłam, że przynajmniej spróbuję.

„Moim zdaniem powinnyśmy przestać się chować i zacząć zdobywać świat.”

Allie wyjeżdża z rodzinnego domu do miejscowości, w której ma studiować, tyle że napotyka na mały problem ze znalezieniem porządnego pokoju do wynajęcia. Chcąc, nie chcąc, zostaje zmuszona do wynajęcia pokoju u Kadena, chłopaka, który po pierwszym spotkaniu nie sprawia zbyt miłego wrażenia. Już na samym początku dyktuje jej kilka zasad, których Allie musi się bezwarunkowo trzymać, jeśli chce tam w ogóle mieszkać. Główne ich założenie – między nimi do niczego nie dojdzie. Dobra, dobra, a jak to będzie w praktyce?

Tak jak wspomniałam, Kaden nie sprawił dobrego wrażenia podczas pierwszego spotkania, ot taki niezbyt miły facet. Jednak jeśli pomyśleliście, że z czasem moje zdanie na jego temat się zmieniło, to macie rację. To w sumie było do przewidzenia, że na początku mamy do czynienia z gorszą wersją Kadena, można by wręcz powiedzieć, że z jego maską, ale po bliższym poznaniu, to wcale nie jest taki zły chłopak, jakby się mogło wydawać. Ba! Chyba mam kolejnego ulubionego bohatera. Ale... były momenty, w których miałam ochotę urwać mu łeb ;)

„Byłam z siebie cholernie dumna. Nie tylko dlatego, że dotarłam na szczyt, ale w ogóle. Bo w końcu dotarłam tam, odkąd od dawna chciałam.”

Allie ma trudne relacje z rodzicami, chce w końcu zacząć żyć na swoim, bez ich apodyktycznego wtrącania się w jej życie. Najzwyczajniej w świecie chciałaby żyć po swojemu. Nie jest jedną z tych bohaterek, które ślepo słuchają innych i robią, co jej się każe, ale próbuje zawalczyć o swoje, co jej zdecydowanie wychodzi. Nie poddaje się, choć miałam wrażenie, że dużą rolę w tym odegrał właśnie Kaden.

„Begin again” to jedna z tych książek, które wciągają od pierwszej strony i trzymają mocno aż do ostatniej, nie ma żadnego momentu, w którym szłoby się nudzić. Po prostu ciągle coś się dzieje. A fabułę idealnie dopełniają zabawne momenty! Hej, wierzcie, ale kurcze ile ja razy wybuchałam śmiechem przy czytaniu. Śmieszne odzywki, riposty, czy też całe zdarzenia – no trzeba przyznać, że to Monie Kasten udało się wyśmienicie! Szczególnie mi zapadła w pamięć scena w łazience :D

„Cały czas rozkminiasz w głowie, co sobie inni o tobie pomyślą, ale ani przez chwilę się nie zastanowisz, czego sama naprawdę chcesz.”

Ta historia owszem, jest nieco schematyczną i przewidywalną młodzieżówką, ale ma w sobie coś, co sprawia, że czytanie jej staje się przyjemnością i wprost żal rozstawać się z Allie, Kadenem i ich przyjaciółmi. Bardzo mi się spodobała ta książka i ogromnie się cieszę, że dałam się namówić na jej przeczytanie, bo zwyczajnie nie żałuję! Niby zwyczajna, ale jednak nie do końca ;) Po skończeniu pożałowałam, że nie zaopatrzyłam się od razu w drugi tom, tj. „Trust again”, bo chciałam wrócić do tych bohaterów. Trochę szkoda, że kontynuacja jest już o innych bohaterach, ale z drugiej strony może to i dobrze, bo o Allie i Kadenie nie dałoby się nic więcej powiedzieć, ich historia jest kompletna taka, jaka jest, a przynajmniej będzie szansa zerknąć co u nich w „Trust again” ;)

Do następnego! ;)