Kocham tylko tak - Kate Sterritt | Recenzja

Tytuł: „Kocham tylko tak”

Autor: Kate Sterritt

Przekład: Ewa Westwalewicz-Mogilska

Wydawnictwo: Kobiece

Ilość stron: 340

Moja opinia: 7/10

„Kocham tylko tak” to przykład jednej z tych książek, które przykuwają wzrok samą okładką. W moim przypadku tak właśnie było, sami przyznajcie – ona jest cudowna! Taka delikatna i... no podoba mi się! I – nawiązuje do fabuły ;) Zauważyliście to? Po tej okładce spodziewałam się jakiegoś lekkiego romansu, w sam raz na lato. Bo ona mi się kojarzy z latem! A jak było w rzeczywistości?

„Są ludzie, którzy przez chwilę lub przez całe życie starają się podciąć ci skrzydła, podczas gdy inni pomagają ci w nauce latania.”

Przede wszystkim ta książka jest nieco... dziwna. A przynajmniej taka myśl mi się nasunęła po skończeniu. Było ckliwie, pięknie i wciągająco, ale tak... inaczej. Ale do rzeczy. O czym to w ogóle jest? Bohaterką, a zarazem narratorką jest młoda Emerson Hart, dziewczyna, której ukochany milczy od kilku lat. Dlaczego? Ona sama tego nie rozumie i ja początkowo też. Wkurzałam się na niego, zastanawiałam się, co takiego się stało, że mimo iż trwają przy swoim boku, to towarzyszy im cisza z jego strony. To było... niecodzienne, ale i intrygujące.

Kiedy na horyzoncie pojawia się Josh, Emerson sama nie wie, co powinna zrobić, jednak coś ją do

niego ciągnie. Ta dwójka dobrze się rozumie, dzieli wspólną pasję, więc to tylko kwestia czasu, aż zostaną przyjaciółmi. Polubiłam Josha, jest on takim zwyczajnym facetem, miłym, pomocnym, który wierzy w to, że to co robi pomaga innym ludziom, co właściwie jakby nie było jest prawdą. Aż dziw, że nadal jest kawalerem! Z czasem zaczęłam im kibicować, chciałam, żeby Emerson zostawiła Merekiego, z którym relacja wyglądała mi na powoli wkraczającą na toksyczne tereny, żeby otworzyła swoje serce na Josha i to z nim się związała.

„Jesteś moim światłem, ilekroć mroki spowijają świat. Nigdy nie pozwól, by twoje światło zgasło, bo ona rozświetli nie tylko mój świat.”

Podczas fragmentów, w którym Emerson była z Joshem, cały czas tliła się we mnie pewna niepewność, czy to ten moment, w którym wystąpi jakaś drama, drama związana z trójkątem? Bo byłam święcie przekonana, że owy trójkąt miłosny będzie! Wiecie co? NIE BYŁO GO. Od razu uspokajam tych, którzy nie lubią tego wątku – w tej książce go nie ma. Jak? Nie ma mowy, nie zdradzę tego. Powiem tylko tyle, że w pewnym momencie przeżyłam szok w najczystszej postaci i cała złość na Merekiego nagle się ulotniła nie wiadomo gdzie. Po prostu wszystko zrozumiałam. I wybaczcie, ale nie uwierzę, jeśli ktoś się tego wcześniej domyślił, bo autorka to tak dobrze... hmm wykreowała (?), że no cóż, szok, niedowierzanie i szczena na podłodze ;P

„Nikt nie jest dokładnie taki jak ja. I nikt nie jest dokładnie taki jak ty.”

Ogólnie w „Kocham tylko tak” toczy się akcja nie tylko z teraźniejszości, ale Kate Sterritt przenosi nas także w przeszłość, do czasów dzieciństwa i okresu u progu dorosłości Emerson i Merekiego, daje nam szansę poznać ich relacje, to, co ich łączyło. Można zobaczyć co sprawiło, że Emerson jest taka, a nie inna, co ją ukształtowało. Podobało mi się takie podejście do sprawy i szacun dla autorki za pomysł, za wykonanie.

„Kocham tylko tak” momentami wydaje się nieco cięższe, ale czyta się bardzo szybko, autorka dysponuje lekkim i przyjemnym stylem, co tylko ułatwia czytanie. Barwni bohaterowie, ciekawa i pogłębiona fabuła, której początki mają miejsce kilkanaście lat wstecz... no i ten zwrot akcji. Przyznam, że wydał mi się nieco dziwny, czy też wątpliwy, ale tak na dobrą sprawę... mimo że nie jestem ekspertką, więc nie wiem, czy tak się może faktycznie zdarzyć, to myślę, że ziarnko prawdy w tym może być. Ta historia jest naprawdę dobra i w sumie na lato idealna.

„Człowiek jest odpowiedzialny za swoje życie i właśnie na tym polega szczęście, prawda?”

I jeszcze kilka cytatów:

„Myślę, że powinna pani po prostu pozwolić, by czas płynął, i mieć nadzieję, że z każdym dniem będzie trochę łatwiej unosić się na powierzchni.”

„Jestem szczęśliwy wszędzie tam, gdzie jesteś ty, ale tu wydaje się tak bezpiecznie i tutaj czuję, że wszystko jest możliwe.”

„Niczyje życie nie jest czarno-białe. Wszyscy mamy swoje szare strefy – niepewność, wady, niedoskonałości, tajemnice. Wszyscy jesteśmy tylko ludźmi i w tym kryje się piękno.”

„Nikt nie powiedział, że życie zawsze jest wobec nas w porządku.”

„Światło i cień, siła, odporność. Idealne niedoskonałości. To cała ty.”

Za możliwość przeczytania dziękuję:

Do następnego!