Poza rytmem - Brittainy C. Cherry | Recenzja

Tytuł: „Poza rytmem”

Autor: Brittainy C. Cherry

Przekład: Katarzyna Agnieszka Dyrek

Wydawnictwo: Filia

Ilość stron: 381

Moja opinia: 10/10

Brittainy C. Cherry to jedna z moich ulubionych autorek romansów, jej książki mogę czytać totalnie w ciemno, bo wiem, ze się nie zawiodę. Ostatnio (w sumie to już jakiś czas temu, ale ćśś) miała premiera jej najnowszej historii - „Poza rytmem”. Kupiłam ją niedługo po premierze, ale za czytanie zabrałam się dopiero gdzieś an początku sierpnia. Jak mi się podobała? Zapraszam na recenzję!

„[...] nie istnieje wysiłek, którym można by zmusić drugą osobę do miłości.”

Jasmine i Elliott poznali się w liceum. Ona – popularna dziewczyna, która dopiero zaczynała naukę w jakiejkolwiek szkole publicznej, bo dotychczas uczyła ją w domu mama. A jako że należy do typu dziewczyn, które szybko i łatwo zdobywają popularność – jest w nowej szkole lubiana. Elliott to już zupełnie inna sprawa – chłopak ma naprawdę ciężko, rówieśnicy nie ułatwiają mu życia, a wręcz przeciwnie. Wydawać by się mogło, że tej dwójki nic nie łączy. A jednak.... łączy ich miłość do muzyki. Kiedy spotykają się kilka lat później, oboje są zupełnie innymi ludźmi. Ale muzyka nadal w nich gra, nawet, jeśli przytłumiona. Czy ponownie odnajdą siebie i to, co kiedyś ich łączyło?

Polubiłam ich obydwoje, zarówno Jasmine, jak i Elliotta – ta dwójka to para naprawdę dobrych i serdecznych ludzi, którzy starają się nikomu nie wadzić, ale mimo to zbierają cięgi od życia. On w szkole, od rówieśników, a ona w domu, od matki, która nie kieruje się pragnieniami własnej córki, ważniejsze dla niej są jej niespełnione marzenia z młodości, które pragnie przelać na Jasmine i kierować nią, by je spełnić. Przyznam, że ta kobieta strasznie mi działała na nerwy. Jak można być tak nieczułym w stosunku do własnego dziecka?

„Czasami trudno zobaczyć sprawy w innym świetle, kiedy tak mocno przyzwyczaiłeś się do ciemności.”

Ci z Was, którzy już mają za sobą jedną, dwie, czy więcej książek Brittainy już wiedzą, że ta konkretna autorka nie tworzy historii, które przeczytamy raz dwa i równie szybko o nich zapomnimy. O nie, co to, to nie! Każda z jej książek łamie serce i w przypadku „Poza rytmem” również tak jest. Ta historia łamie serce, depcze je, by później powolutku sklejać.

Brittainy jednocześnie ma tak lekki, tak przyjemny styl, że wciąga od razu i chce się czytać, czytać, czytać i czytać. Kiedy odkładałam tę książkę, moje myśli uparcie do niej wracały i chciałam brać się za nią dalej. Przez jej powieści się po prostu płynie, one wręcz czytają się same i tutaj też tak było. Mimo że boli, to chce się poznać dalsze losy. A w dodatku w pewnym momencie Cherry funduje nam tak nieoczekiwany zwrot akcji, po którym już ciężko się pozbierać.

„Jesteś muzyką w niemym świecie, a moje serce bije dlatego, że przy mnie jesteś.”

Wiecie co jeszcze mi się podobało w tej historii? To, jak zostało opisane podejście do pasji bohaterów – do muzyki. Oni oboje ją kochają, ale w pewnym sensie ukazują to w zupełnie inny sposób. I nawet kiedy jest ciężko, to pamiętają o niej – nie zawsze czynnie, ale pamiętają. I to mi się podobało, widać było, że ta pasja zajmuje szczególne miejsce w ich sercach.

Ciężko mi pisać tę recenzję, bo w mojej głowie kotłuje się tyle myśli na temat „Poza rytmem”, ale kiedy mam je przelać... jest pustka. Bo to po prostu trzeba przeczytać. Mam za sobą już prawie wszystkie powieści Brittainy, zostało mi tylko „Art&soul”, które od niedawna cierpliwie czeka na swoją kolej. I kurcze przyznam szczerze, że zastanawiam się teraz, czy „Powietrze, którym oddycha” nadal utrzymuje swoje pierwsze miejsce... Bo „Poza rytmem” było naprawdę dobre i śmiało mogę powiedzieć, że jest to jedna z lepszych książek tejże autorki. Także wniosek jest jeden – zdecydowanie polecam „Poza rytmem”!

„Ilekroć myślałam o domu, nie miałam przed oczami miejsca. Myślałam o ludziach.”

Do następnego! ;)