Tajemnica pod jemiołą - Richard Paul Evans | Recenzja

Tytuł: „Tajemnica pod jemiołą”

Autor: R.P.Evans

Przekład: Hanna de Broekere

Wydawnictwo: Znak

Ilość stron: 283

Moja opinia: 7/10

Powolutku zaczyna się ten uwielbiany przeze mnie okres – czas przygotowań do świąt Bożego Narodzenia. Nie wiem, jak Wy (choć chętnie poznam waszą opinię!) ten przedświąteczny szał i same święta to mój ulubiony czas w roku i czekam na niego już od 27 grudnia rok w rok ;P Może i to uniemożliwia odczucie świątecznego klimatu w pełni, ale zaraz mi weselej, kiedy widzę te pierwsze wystawy w sklepach, reklamy itd... czuć, że zbliżają się święta! Aby lepiej odczuć ten klimacik, postanowiłam sobie w tym roku przeczytać nieco więcej książek o tej tematyce... czy mi się uda – nie mam pojęcia, ale pierwszą mam już za sobą! Mowa o „Tajemnicy pod jemiołą” R.P. Evansa. Jak wyszło moje kolejne spotkanie z Evansem?

„Słyszałem kiedyś, że samotne życie jest powodem jednego z największych ludzkich cierpień.”

Mam wrażenie, że Richard Paul Evans na swój sposób jest męskim odpowiednikiem Colleen Hoover. Tak jak i ona, on również w każdej swojej książce porusza jakiś ważny temat, którym potrafi poruszyć i skłonić do przemyśleń. Oboje piszą w nieco innych gatunkach – niby i to i to to romanse, a jednak zupełnie inne, inaczej ujęte. Tym razem Evans skupił się na samotności. Więcej – na samotności w tym typowo rodzinnym okresie. Nie ma co ukrywać, święta Bożego Narodzenia kojarzą się z czasem, który spędzamy z rodziną, z bliskimi, to czas spokoju i harmonii. Ale co z ludźmi, którzy są samotni? Którzy nie mają z kim usiąść przy świątecznym stole? Przyjaciele to nie to samo, co ukochana osoba. Podobało mi się ujęcie tego tematu, bo jakby nie było, dotyczy on wielu ludzi i chyba najbardziej dokuczliwy jest właśnie teraz, kiedy wszędzie wokół wszystko huczy o świętach.

Myślę, że znajdzie się sporo osób, które będą potrafiły utożsamić się z głównym bohaterem. Ja chyba na swój sposób również do nich należę. Alex rok wcześniej rozwiódł się ze swoją żoną i rozpaczliwie próbuje zapełnić ta dziurę w sercu, którą załatać może tylko ukochana osoba. Decyduje się nawet, za namową przyjaciół, na założenie konta na portalu randkowym, ale kobietę, do której uparcie będą wracały jego myśli poznaje w nietypowy sposób. Do niego jednak należy decyzja, czy postanowi zrobić coś w tym kierunku, a wierzcie, zdecydowanie nie jest to łatwe zadanie! Czemu? Ano dlatego, że ona o nim nie ma pojęcia! ;) Polubiłam tego faceta, w pewnych momentach go rozumiałam, chociaż... Powiedzmy sobie szczerze, czasem miałam ochotę nim potrząsnąć, żeby się ogarnął i nie robił głupot! Tak więc no, momentami mnie irytował i to solidnie ;P

„To smutne, ale samotność nie mieszka tylko w wielkich miastach. Można ja spotkać również w małych. Można ją spotkać wszędzie, gdzie są ludzie.”

„Tajemnica pod jemiołą” to jedna z tych książek, które idealnie nadają się do zakopania pod kocykiem z kubkiem ulubionej herbaty w ręce... jakby jeszcze za oknem prószył śnieg to już w ogóle bajka. To taka historia na wieczór, max dwa – Richard ma tak przyjemny styl, że czyta się naprawdę szybko i wciąga niemalże od pierwszych stron. Nie zabrakło (niestety) kłótni i nieporozumień, ale są i radosne momenty – jak w prawdziwym życiu jakby nie było. Ta pozycja skłania do pewnych przemyśleń, może nawet melancholii, ale jednocześnie... daje nadzieję i pokazuje, że czasem tą właściwą osobę mamy pod nosem, lecz musimy to po prostu dostrzec. Ale czasem też warto, że tak powiem, ruszyć tyłek z kanapy i samemu zawalczyć o własne szczęście. „Tajemnica pod jemiołą” nie jest jedną z najlepszych książek, które czytałam... ale z pewnością należy do tych, których czytanie sprawiło, że miło spędziłam czas i jeśli szukacie delikatnej, świątecznej historii, która jednocześnie porusza jakiś ważny temat, to to może być dobry wybór! ;)

„Piękna wewnętrznie i zewnętrznie. Jedna z tych niewielu kobiet, które nie wiedzą, że są piękne. - Zamyślił się na chwilę. - Chyba takie są Polki. I cała Polska.”

Za możliwość przeczytania bardzo dziękuję:

Do następnego!