Jutro - Guillaume Musso

Tytuł: „Jutro”

Autor: Guillaume Musso

Wydawnictwo: Albatros

Ilość stron: 394

Moja opinia: 8/10

Po całkiem miło spędzonym czasie przy Tej chwili (recenzja) stwierdziłam, że warto byłoby przeczytać inna książkę Mussa. Więc podczas kolejnej wizycie w raju (czyt. w bibliotece) wypożyczyłam „Jutro”.(Bo tylko owy tytuł był dostępny ;p)

„Ludzi można zrozumieć tylko wtedy, gdy się zna ich przeszłość.”

Matthew Shapiro pracuje jako wykładowca na Harvardzie. Ma czteroletnią córkę – Emily. I jest wdowcem. Już tylko kilka dni dzieli go od pierwszej rocznicy śmierci żony, która zginęła w wypadku. Matt do tej pory nie potrafi pogodzić się w stu procentach ze stratą. Co zresztą nie jest niczym niezwykłym – w końcu stracił swoją miłość, żonę. Jedynym powodem, który powstrzymuje go przed popadnięciem w depresję - jest właśnie Emily. Matthew nie chce przysparzać dziecku jeszcze więcej cierpienia. Dziewczynka straciła już matkę, nie może stracić i ojca.

„Wszystko jest ulotne, zwłaszcza zaś szczęście. Nie należy go uważać za swoją własność, trwa czasem jedynie chwilę.”

Druga bohaterka – Emma Lovenstein, pracuje jako sommelierka w Nowym Jorku w jednej z renomowanych restauracji. Jest bardzo dobra w tym co robi. Jednak jej życie prywatne nie jest zbyt stabilne. Emma ma skłonność do związków bez szans na przyszłość.

Pewnego wieczoru, przychodzi do niej mail od niejakiego Matthew Shapiro, który twierdzi, że kupił jej laptopa na wyprzedaży garażowej i jest tam jeszcze kilka jej zdjęć. Tyle że Emma nie sprzedawała laptopa. Oboje nawiązują kontakt i postanawiają się spotkać. Jutro. W Nowym Jorku. Przychodzą na spotkanie, jednak nie dochodzi ono do skutku. Dlaczego? I tu właśnie jest rzecz, która odgrywa dużą rolę w całej książce. Więc raczej nie powinnam jej zdradzać.

Ogólnie rzecz biorąc, Musso stworzył historię, która łączy w sobie kilka gatunków. I wbrew pozorom wątek romantyczny nie odgrywa tu największej roli. Ta książka ma w sobie coś z thrillera oraz kryminału. O tak, to już bardziej. Musso miał naprawdę świetny pomysł i bardzo dobrze sobie z nim poradził. W miarę jak odkrywaliśmy wraz z Emmą i Romualdem tajemnice Kate byłam w coraz większym szoku. Totalnie się tego nie spodziewałam. Ale zakończenie mi się podobało. Jednakże mogłoby być bardziej rozwinięte

Czytało mi się bardzo przyjemnie i całkiem szybko. Mimo, że Musso nie wpisał się w grono moich ulubionych pisarzy, myślę że sięgnę po inne jego książki. A tymczasem – polecam Jutro ;)

„Jak daleko można posunąć się dla miłości?
Daleko.
Bardzo daleko.
Ale jest granica, której większość ludzi nigdy by nie przekroczyła. „