[Przedpremierowo] Odrobina brokatu - Shari L. Tapscott | Recenzja

Tytuł: „Odrobina brokatu”

Autor: Shari L. Tapscott

Przekład: Edyta Świerczyńska

Wydawnictwo: Kobiece | Young

Ilość stron: 310

Moja opinia: 7/10

Przyznam szczerze, że do tej książki w pewnym stopniu skłoniła mnie okładka! Tak, tak wiem, że nie powinno się po niej oceniać... no ale sami spójrzcie! Ona jest taka urocza i delikatna, no i chyba mam w sobie coś z romantyka, bo lubię ujęcia, na których postacie odwrócone są tyłem (co ja gadam... przecież romantyzm to moja ulubiona epoka, nic dziwnego że coś w sobie z niej mam ;P). Czy ja zaczęłam gadać o epokach literackich w recenzji... szkoło, co ty ze mną robisz? Wracając jednak do recenzji – ustaliliśmy, że okładka bardzo mi się podoba, opis też mnie zaintrygował, jak więc wypada treść?

„Zrobić licencjat, wyjść za kogoś fantastycznego, zaadoptować dwa springer spaniele i przy odrobinie szczęścia prowadzić dalej bloga DIY – taki jest plan.”

/To co teraz napiszę, dzieje się zaraz na początku książki, ale jeśli i tak nie chcesz tego wiedzieć, to przejdź do następnego akapitu/

Wyobraźcie sobie... spędzasz mile wieczór w swoim pokoju, rozmyślasz jakby tu ładnie przyozdobić zwykłą, białą figurkę sowy, którą kupiłaś w supermarkecie, a tu nagle mama woła na kolację. Dobra, po którymś wołaniu w końcu schodzisz, siadasz przy stole, podnosisz wzrok... i patrzysz prosto w oczy przyjaciela z dzieciństwa swojego brata, którego w dodatku nie znosisz. O i rodzice informują cię, że owy kolega zamieszka z Wami na jakiś czas, bo zaczął naukę na miejscowym uniwersytecie. Dziwnym trafem nikt nie pamiętał, by cię o tym wcześniej uprzedzić. Tak, to właśnie przytrafiło się głównej bohaterce Lauren.

Lauren to taki typ dziewczyny, którą z łatwością da się polubić, jednak niektórych może zirytować swoim uprzedzeniem do Harrisona – to już chyba zależy od punktu widzenia. Czy mnie irytowała? Nie, raczej nie, choć czasem mogli nieco spuścić z tonu. Laura-Lou ma swoją pasję – lubi robić różne rzeczy, innymi słowy – DIY, a także przyozdabiać je ogromnymi ilościami brokatu. Nawet kota... a nie, to był tylko przypadkowy epizod. Jest w ostatniej klasie, niedługo kończy szkołę i pomaga w organizacji balu maturalnego. Nie jest typową cichą myszką, choć też nie należy do najpopularniejszych, co jest miłą odmianą od tych wszystkich trzymających się na uboczu dziewczyn.

Harrison, hmm nie mam pojęcia co o nim napisać, tak naprawdę to autorka nie ujawniła o nim zbyt wiele, znamy najważniejsze fakty z jego życia, ale mogło być ich więcej. Nie stanęło to jednak na przeszkodzie, żebym go polubiła! Ot, taki zaradny, miły chłopak.

„Zanim będzie oczekiwał, żebyś zachowywała się jak jego dziewczyna, powinien jasno określić, że nią jesteś.”

Pewnie myślicie, że „Odrobina brokatu” to taki oklepany młodzieżowy romansik, który nie wprowadzi w wasze życia nic nowego. Nie będę wyprowadzać z błędu, bo macie rację. Ale po drodze mamy również „przeszkodę” w postaci wieku, Granta i kilka wpadek. Stop. Może wróćmy do tej „przeszkody”. Pisze to w cudzysłowie, bo jak dla mnie, to to nie była żadna przeszkoda, wręcz jakoś nie umiałam uwierzyć w coś tak błahego, myślałam, że to jakiś żart bohaterów. A jednak nie.

„- Myślałam, że licealistki to dla ciebie zakazany owoc [...]

- Tak. [...]

- To co my teraz robimy? 

-  Łamiemy zasady.”

Shari L. Tapscott ma tak lekki styl pisania, że mimo niezbyt wyszukanej fabuły, to jednak książka tak mocno mnie wciągnęła, że jak zaczęłam, tak odłożyłam dopiero po przeczytaniu ostatniego zdania. Serio, zajęła mi ledwie kilka godzin i w żadnym wypadku nie żałuję, że po nią sięgnęłam. Wręcz przeciwnie – bardzo cię cieszę, że to przeczytałam, bo naprawdę mi się spodobało! „Odrobina brokatu” to idealna powieść tak na teraz, na lato, na wakacje. Lekka, przyjemna i urocza historia, przy której nie trzeba myśleć, a można się zwyczajnie odstresować i miło spędzić czas.

Za możliwość przeczytania bardzo dziękuję:

Do następnego!