[Przedpremierowo] Without Merit - Colleen Hoover | Recenzja

Tytuł: „Without Merit”

Autor: Colleen Hoover

Przekład: Matylda Biernacka

Wydawnictwo: Moondrive

Ilość stron: 311

Moja opinia: 8/10

Kto mnie obserwuje od dłuższego czasu ten wie, że uwielbiam książki Colleen Hoover (mam niejasne wrażenie, że bardzo podobnym zdaniem zaczynam recenzje każdej powieści CoHo ;P). Nawet i bez zapoznawania się z opisem fabuły wiedziałam, że chcę to przeczytać. Ot, z uwagi na samo nazwisko. Jak się jednak ma „Without Merit” do reszty?

„Nie każdy błąd zasługuje na konsekwencje. Czasem jedyne, na co zasługuje, to przebaczenie.”

Tym razem przyjrzymy się sytuacji siedemnastoletniej Merit, której rodzina jest, mówiąc krótko – nieco niecodzienna. Czemu? Jej matka mieszka w piwnicy, tata ze swoją nową żoną i dziećmi z obu małżeństw urzędują na górze. Merit ma siostrę bliźniaczkę, starszego brata Utah i młodszego – Moby'ego. O, a wspomniałam, że ich dom to tak naprawdę dawny kościół?

Życie Merit usłane jest ciągłymi rozczarowaniami, czy niepowodzeniami, jej rodzina nie jest już tak bliska sobie, jak była. Ale czy oni tak naprawdę byli kiedykolwiek zżyci? W końcu rodzinne tajemnice i spory ciągną się już od lat. Wszystko to prowadzi do tego, że dziewczyna „znika z własnego życia”, przestaje chodzić do szkoły, stara się zwracać na siebie jak najmniej uwagi. Ale czy na tym polega życie?

Merit to wbrew pozorom bardzo silna bohaterka, która mimo niezbyt sprzyjających okoliczności potrafi twardo stąpać po ziemi. Ale jest tylko człowiekiem, a każdy z nas ma granicę, po której przekroczeniu po prostu się załamuje, nikt nie da rady znosić absolutnie wszystkiego. Każdy chce miłości, troski i uwagi rodziców, czy też rodzeństwa. Bardzo polubiłam Merit, ona nie jest użalającym się nad sobą dzieckiem, a nastolatką, która pragnie miłości, pragnie zwyczajnego zachowania rodziny względem niej. Czasem, kiedy sytuacja zaczyna przerastać, robimy rzeczy pod wpływem chwili, których później żałujemy. Ale czy takie sytuacje nie potrafią też niekiedy otworzyć oczu na to, co się dzieje dokoła? Przyznam szczerze, że było mi żal Merit, to naprawdę cudowna dziewczyna z krwi i kości, która w żadnym stopniu nie jest wyidealizowana, ma swoje słabości i gorsze momenty. Bywało tak, że ona przyjmowała coś, że tak powiem – na klatę, a mnie za nią było smutno.

„To nie w samych problemach tkwi tak naprawdę kłopot – a w tym, że nikt nie ma odwagi wykonać pierwszego kroku i o nich porozmawiać.”

Colleen Hoover bardzo lubi poruszać w swoich książkach przeróżne ważne tematy – już tyle powieści napisała, a w każdej jest coś nowego. Nie wiem, czy to dobrze, czy może źle, że w dzisiejszych czasach jest tak wiele możliwych problemów. W „Without Merit” nie jest inaczej i nie, nie zdradzę co tu konkretnie jest poruszone, bo to jest coś, o czym sami musicie się przekonać. Colleen już od pierwszych stron rzuca nas w wir wydarzeń, stopniowo zapoznaje nas z sytuacją, historią, ale... nie wiem, było ciekawie, jednak początkowo coś nie umiałam się wkręcić, miałam jakieś takie wrażenie, że to nie jest Hoover, że to książka innego autora. Nie potrafię wyjaśnić dlaczego, ale taka myśl długo mi się kołatała w głowie. Bo wiecie co? To nie jest ta sama Colleen, którą pokochałam, to nie jest to, co „Hopeless”, „Slammed”, „Ugly love”, czy „Maybe someday”. „Without Merit” jest zupełnie inna niż tamte, coś jakby CoHo w nowym wydaniu – przynajmniej takie ja odniosłam wrażenie. Ta książka jest nieco bolesna, ale... prawdziwa. Opowiada o problemach, które mogą dotyczyć wielu ludzi, wiele rodzin. Opowiada o przebaczaniu. Szczerze, to trochę tęsknię do tej starej Hoover, te lżejsze historie nieco bardziej przypadły mi do gustu.

„Wszyscy jesteśmy w jakiś sposób popierdoleni.”

Teraz, jak tak piszę tę recenzję przyszła mi do głowy pewna myśl, jakoby Colleen w „Without Merit” się nami bawiła. Ta książka jest ciekawa, ale równocześnie momentami nieco męcząca, bolesna. Przewija się gama rożnych emocji, pojawiają się rozmaite wydarzenia, sytuacje i problemy. Myślimy cały czas jedno, a nagle następuje zwrot i dezorientacja, nowe informacje, które wymuszają zmianę toku myślenia, inny pogląd na daną sytuację.

W tej historii wszystko ma swój cel, swój sens. Żadna osoba, sytuacja nie wzięła się znikąd. Tak naprawdę nie mamy tu do czynienia z wieloma bohaterami, jakby nie patrzeć, to tylko najbliższa rodzina. I Sagan. Jednak każde z nich ma znaczenie, każde też wzbudza inne odczucia, a często nie od razu potrafimy kogoś trafnie ocenić. Jednych lubię bardziej, innych mniej – jak w życiu.

„Nie podkreślaj swojej obecności. Spraw, by czuło się twoją nieobecność.”

„Without Merit” może i nie powędrowało do grona moich Hooverowskich ulubieńców, ale zdecydowanie uważam, ze ta pozycja to must read każdego fana tejże autorki. Nie znasz jej? Też przeczytaj! Ale jeśli miałaby to być pierwsza książka CoHo, to może zerknij na jej poprzednie powieści, poczytaj opisy i wtedy stwierdzisz, czy nadal chcesz od tej zacząć :) Tak naprawdę jest to bardzo mądra historia, która niesie swego rodzaju przesłanie. Dodam jeszcze od siebie, że tytuł i sama okładka są bardzo trafne patrząc na treść, jednak aby zrozumieć ich znaczenie, trzeba poznać tę historię.

Za możliwość przeczytania bardzo dziękuję:

Do następnego!