Dziesięć płytkich oddechów - K.A.Tucker | Recenzja

Tytuł: „Dziesięć płytkich oddechów”

Autor: K.A.Tucker

Wydawnictwo: Wydawnictwo Filia

Ilość stron: 417

Moja opinia: 8/10

Kacey i Livie, dwie siostry, których życie wywróciło się kilka lat temu do góry nogami, „uciekają” do Miami i tam zaczynają nowe życie. Kacey nie pogodziła się jeszcze do końca z tym, co się stało parę lat wcześniej, ale jej celem jest zapewnienie dobrego życia młodszej siostrze. Póki co, nie planuje się zakochiwać, czy się z kimś związać. Ale jednak poznaje chłopaka, który mieszka obok, Trenta Emersona. Ona, dziewczyna, która nie jest zbyt otwarta, pragnie zostawić za sobą straszliwe wydarzenia z przeszłości i on, który chce jej w tym pomóc, jednocześnie ukrywając pewną tajemnicę.

„Dziesięć płytkich oddechów” to moja pierwsza styczność z K.A.Tucker. Czytałam na jej temat wiele pozytywnych opinii, spodziewałam się genialnej książki. Nie zawiodłam się, jednak mogła być jeszcze lepsza.

„Przeszłość nie stanowi o tym, kim jesteśmy. Ja to ja, ty to ty i właśnie tym musimy być.”

Kacey Cleary ma dwadzieścia parę lat, młodszą siostrę i okropne wydarzenie w pamięci. Jest zamknięta w sobie, bardzo nie lubi, gdy ktoś bierze ją za rękę. Mimo swoich koszmarów, jest silną dziewczyną, która troszczy się o Livie, nie do końca jednak jest tak, jak by to sobie wyobrażała. Stara się być dobrą starszą siostrą, za co ją podziwiam - że się nie poddała, można było odczuć tą siostrzaną więź. Samą bohaterkę ani polubiłam, ani nie polubiłam. Nie wiem, mam co do niej lekko mieszane uczucia, bo raz bywa miła, raz irytująca. Jej siostra z kolei to złote dziecko, a właściwie nastolatka, stara się być dobrym człowiekiem, pomóc każdemu, przy czym wydawało mi się, że jak na piętnastolatkę, Livie była nieco zbyt naiwna.

Trent od początku jest bardzo... tajemniczym facetem, ciężko go rozgryźć, a już na pewno ciężko jest domyślić się, jaki on skrywa sekret. Może ktoś się wpadł na to szybciej niż ja, ale no cóż, ja nie jestem zbyt dobra, w przewidywaniu wydarzeń podczas czytania. Gdy się wszystko wyjaśniło, byłam w lekkim szoku, bo co jak co, ale tego bym nie odgadła. Nieco mnie w nim wkurzało to, że był taki trochę niezdecydowany.

„Koniec z rozmowami o przeszłości. Koniec z przeszłością. Tylko przyszłość. Proszę. Potrzebuję cię.”

Autorka dysponuje lekkim stylem pisania, czytało mi się bardzo szybko i z przyjemnością, ale... Powiem tak, recenzję piszę niecałe trzy tygodnie po skończeniu i mam problem z przypomnieniem sobie szczegółów. „Dziesięć płytkich oddechów” było dla mnie ciut płytkie, K.A. Tucker mogła nam lepiej przedstawić bohaterów, a zrobiła to dość powierzchownie.

Niemniej jednak, fabuła jest ciekawa, trochę musimy poczytać, żeby poskładać w całość wszystkie informacje na temat tajemniczego wydarzenia z przeszłości. Autorka nie wyjaśnia tego od razu, dzięki czemu jest taka nutka niecierpliwości, a przynajmniej ja byłam bardzo zaintrygowana co dokładnie się stało. Wbrew pozorom, ta sytuacja odgrywa dosyć sporą rolę w fabule.

„- Zawsze to strasznie długo. […] 

- Zawsze nie trwa wystarczająco długo, jeśli chodzi o ciebie.”

Można by się spodziewać, że ta książka jest kolejnym romansem. Owszem, jest w niej taki wątek, ale mam wrażenie, że nie jest on głównym. Zresztą tutaj chyba nie ma jednego dominującego, a jest kilka pomniejszych. „Dziesięć płytkich oddechów” opowiada o tym, że niełatwo jest pogodzić się z czymś, co kiedyś się przeżyło i jest to jeden z naszych koszmarów, że trudno jest to pokonać i na nowo żyć w stu procentach normalnie. Pokazuje również, że człowiek ma prawo popełniać błędy i zasługuje na kolejną szansę, na wybaczenie, nawet jeśli jest to cholernie trudne.

Ta historia może i nie trafiła do kanonu moich ulubionych i posiada kilka wad, jednak mimo wszystko cieszę się, że ją przeczytałam. Skłoniła mnie do pewnych refleksji, przy okazji pozwalając mi zrelaksować się nieco przy lekturze. To moja pierwsza, ale z pewnością nie ostatnia przygoda z ta autorką i z chęcią sięgnę po inne jej książki.

„Weź dziesięć płytkich oddechów. Przyjmij je. Poczuj je. Pokochaj je.”

Do następnego!